Historia przesłana od właścicielki Lewitzna

,,Zaczynając od samego początku i dosyć brutalnie - przyszłam do Ciebie myśląc, że Lewitz bardzo wolno się uczy i generalnie niezbyt ogarnia nowe zagadnienia. I już tutaj pokazałaś mi, że jest to prawdopodobnie najinteligentniejszy koń jakiego znamy. Zobaczyłaś jak bardzo jest spostrzegawczy i mądry - że właściwie to on ogarnia rzeczywistość bardziej ode mnie. Jak to zawsze mówisz, Profesor. Nowe (albo trochę dziwne, jak kto woli) było dla mnie to, że pierwsze parę miesięcy w zasadzie zupełnie nie dotykałaś Lewitza i całą pracę obserwowałaś z odległości paru metrów. Nikt wcześniej nie zobaczył, jak spięty (i nieoddychający) staje się on przy nowej osobie. Teraz, jak pomogłaś nam przepracować ataki paniki, strach przy kowalu i całą tą frustrację, mogę powiedzieć, że Lewitz jest szczęśliwym koniem. Ja za to mam narzędzia, które pomagają mi w pracy z koniem z profesurą"